การใช้ชีวิต

สวัสดีค่ะ เนื่องด้วยอาการมือตกของเรา เราจึง challenge ตัวเองว่า เราจะกลับมาวาดรูปได้สวย และทำ master piece ได้ภายใน 30 วันนี้ เราจึงเขียนบลอคนี้ขึ้นมาค่ะ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่น้องๆทุกคนที่ตกอยู่ในสภาพมือตก เราเคยท้อเรื่องการวาดรูปหลายครั้งนะคะสุดท้ายก็กลับมาวาดจนได้ ทั้งปัญหาเรื่องตา ตานี่แสบน้ำตาไหลออกมา เรื่องมือสั่น(สั่นมากพอสมควร) เรื่องตาเรายอมแพ้ค่ะ เพราะว่าเราอยากรักษาตาไว้นานๆ เราจะพยายามจำกัดการทำดิจิตัลให้น้อยที่สุดอย่างที่บอก แต่ไม่ทิ้งค่ะ วาดบ้าง ส่วนมือ เราไม่คิดว่ามันเป็นปัญหาเท่าไรค่ะ [Read more…] about บันทึกการฝึก 30 วันเมื่อฉันมือตก:ตอนที่ 1

สวัสดีค่ะจะเล่าประสบการณ์ตอนมือตกให้ฟัง
เราแทบไม่อยากวาดรูปเลยค่ะ แทบจะไม่วาดรูป วันๆก็ออกไปสอนนักเรียน ฝีมือเราขึ้นสู่ topform ในปี 2007-2011 ช่วงนั้นวาดรูปหนักมาก วาดรูปทุกวัน อย่างน้อยวันละ 1-2 ภาพ และต้องเป็นรูปที่ตั้งใจวาด คนที่บอกว่าเราสำเร็จเราขึ้นสู่ระดับ top นี่คงหมายถึงช่วงนี้ ไม่ใช่ตอนนี้สำหรับสายการวาด เราฝึกทั้งพื้นฐานและทั้งลายเส้น เขียนต้นฉบับงานเขียนและสอนนักเรียน [Read more…] about พี่รอดจากอาการมือตกสุดๆในชีวิตมาได้อย่างไร

สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องของ การใช้ชีวิตฟรีแลนซ์ของเราต่ออย่างที่หลายๆคนรู้กันว่าเราเป็น ฟรีแลนซ์มาเก้าปีแล้ว ช่วงปีที่ผ่านมาก็มีเรื่องหลายอย่างเกิดขึ้นมีสถาบันเกิดขึ้นมากมาย ทั้งใหญ่ๆ หลายคนคงจะสงสัยว่าทำไมIllustcourse ยังอยู่ได้ [Read more…] about 9 ปีติดๆกับชีวิตนอกออฟฟิศอันอิสระ

สวัสดีค่ะสำหรับวันนี้ก็จะมาชวนคุยเรื่องการกลับมา วาดรูปใหม่ของเรา อย่างที่รู้กันว่า ที่ฝีมือของเราตกลงไปเพราะว่าอาการป่วยทำให้มือสั่นแล้ววาดเหมือนเดิมไม่ได้เราไม่เคยคิดว่าอาการนี้มันทำให้เราไม่เหมือนคนอื่นหรือว่า รู้สึกด้อยกับอาการป่วย [Read more…] about ชีวิตแค่โดนทำร้ายแต่ฝีมือมันต้องไม่โดนทำลาย

ด้านล่างนี้แปลคำพูดเขามาค่ะ น่าสนใจดี เหมาะสำหรับคนที่กำลังคิดจะไปเรียนต่างประเทศ ลองฟังความเห็นต่างดูนะ โนอาห์เขาหมายถึงโรงเรียนที่เรียนเต็มเวลาในต่างประเทศค่ะ [Read more…] about ทำไมโนอาห์ แบรดลีย์ ศิลปินชื่อดังกล่าวว่า”คุณไม่ควรไปโรงเรียนศิลปะ”

“โฟกัสที่ถนน ไม่ใช่ที่กำแพง”

นักแข่งรถหลายคนพิจารณาให้มาริโอ แอนเดร็ทติ เป็นนักแข่งรถที่ประสบความสำเร็จและนักแข่งรถที่คล่องที่สุด ระหว่างการแข่งขันของเขา แอนเดร็ทติชนะอินเดียน่าโปลิส 500,เดย์โทน่า 500,formula one
.
การแข่งขันระดับแชมป์โลก และ Pike’s peak ปีนเขานานาชาติ เขาเป็นคนเดียวในนักแข่งรถสองคนในประวัติศาสตร์ที่ชนะ Formulaone,Indy car world sport car
.
ในขณะที่แอนเดร็ทติให้สัมภาษณ์กับ Success magazine เขาถูกถามเรื่องการเป็นที่หนึ่งการแข่งรถ เขาบอกว่า
“อย่ามองที่กำแพง รถจะไปในทิศที่ตาคุณไป”
.
เมื่อนักแข่งรถรุ่นใหม่ๆเริ่มแข่ง นี่เป็นบทเรียนที่สำคัญที่เขาต้องเรียนรู้ เมื่อคุณขับรถที่ 200mph คุณต้องโฟกัสที่ถนนข้างหน้าคุณ ถ้าคุณโฟกัสที่กำแพง คุณจะชนมัน
.
สิ่งเดียวกันสามารถพูดได้กับชีวิต การทำงาน และการจัดการปัญหาการติ
.
การติและสิ่งลบๆทั้งหลายจากคนก็เหมือนกำแพง ถ้าคุณโฟกัสที่มัน คุณจะหมกมุ่นอยู่กับอารมณ์โกรธ สงสัยตัวเอง จิตใจของคุณจะไม่ไปที่ๆคุณสนใจ การติไม่ได้ขวางให้คุณไปยังจุดหมาย แต่มันดึงความสนใจคุณไป
.
ยังไงก็ตามถ้าคุณโฟกัสที่ถนนข้างหน้าคุณ ในการเคลื่อนที่ไปข้างหน้า และคุณสามารถเร่งผ่านกำแพงและสิ่งกีดขวางข้างหน้าได้

ไม่มีใครอยากถูกติ โชคร้ายที่มันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต การที่เราสามารถจะตอบสนองต่อคำติอย่างสุภาพและปล่อยวางนั้นคือประเด็นที่สำคัญในชีวิตที่ใครบางคนมี ถ้าเราตอบสนองต่อคำติอย่างไม่ได้มีการพิจารณาก่อน มันอาจจะนำไปสู่ความเจ็บปวดได้

1. เราเรียนรู้อะไรจากคำตินี้?

คำติส่วนมากมีพื้นฐานมาจากความจริง ในบางกรณี คำติอาจจะดูเป็นแง่ลบ แต่ เราสามารถเรียนรู้ และเป็นโอกาสในการเรียนรู้ผ่านคำติได้

2. ตอบสนองต่อคำแนะนำไม่ใช่อารมณ์ของคำติ.

ปัญหาก็คือผู้คนที่ติคำแนะนำที่ดีๆเพียงแต่โทนและสไตล์ของการตินั้นทำให้เกิดการปะทะกันมากกว่าจะน้อมรับคำแนะนำ ในการเคารพซึ่งกันและกันเราต้องแยกคำติ ออกจากสไตล์การติ ถึงแม้ว่าคนจะพูดในน้ำเสียงโกรธ แต่เราควรจะแยกอารมณ์ของเขาออกจากสิ่งที่มีประโยชน์

3. ให้คุณค่ากับคำติ.

ปัญหาส่วนมากคือ เราสนใจแต่คำชม ในขณะที่คนพูดคำชมต่อเรา เรารู้สึกมีความสุข แต่เมื่อใดที่คนติเรา เรารู้สึกสมเพชใจ อย่างไรก็ตาม ถ้าเรารับเฉพาะคำชมที่ไม่จริงใจและประสบสอพลอ เราจะพัฒนาตัวเองได้อย่างไร ถ้าเราต้องการจะพัฒนาและปรับปรุง เราต้องให้โอกาสคำติเชิงสร้างสรรค์และชื่นชมในคำแนะนำของพวกเขา

4. อย่าเอามันมาใส่ใจ.

นี่เป็นปัญหาส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นกับการติ ถ้าเราติฝีมือการทำอาหารแม่ แม่ก็จะรู้สึกเหมือนโดนโจมตี แต่ มันเป็นความผิดพลาดที่จะแสดงความคิดของเราออกไป บางคนอาจจะหาเหตุผลดีๆว่าทำไมการทำอาหารเราถึงห่วย แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาติเรา เมื่อคนติเราตรงๆ เราควรจะรู้สึกว่าเขาไม่ได้ติที่ตัวจริงของเรา แต่เป็นมุมมองหรือภาพลวงตาของเรา ดังนั้นเมื่อเราติคนอื่น เราอาจจะติความภูมิใจของเขาหรือความอิจฉา แต่ ความอิจฉานั้นมันเป็นแค่อารมณ์ที่ผ่านไปค่ะ มันไม่ได้เป็นคนจริงๆ

5. ไม่ต้องสนคำติที่เกรียน.

บางทีเราก็ถูกติโดยไม่ได้มีความยุติธรรมใดๆ มันเป็นประสบการณ์ที่เจ็บปวด แต่ว่ามันมีศักยภาพที่เราสามารถจัดการมันง่ายกว่าการติ ซึ่งไม่ยุติธรรม ทางเลือกหนึ่งก็คือไม่ต้องไปสนใจมัน เราต้องรู้สึกว่าการติอันเกรียนนั้นไม่สำคัญเหมือนมดต้องการกัดช้าง ถ้าเรายังเงียบและปล่อยวางคำติโดยไม่ให้พลังงานกับมัน ถ้าเรารู่สึกว่ามันจำเป็นต้องสู้กลับ เราได้ให้ความสำคัญมันเกินกว่าที่ควรจะเป็น การเงียบทำให้เรายังคงซึ่งความภูมิใจ ที่คนอื่นจะให้ความเคารพเรา

6. อย่าตอบโต้ทันที

มันจะดีกว่าถ้ารอเล็กน้อยก่อนที่จะตอบสนอง ถ้าเราตอบสนองกับความรู้สึกโกรธหรือทำร้ายความภูมิใจคนอื่นเราจะต้องเสียใจทีหลัง ถ้าเราอดทน มันจะทำให้เราสะท้อนในมุมมองที่สงบกว่า

7. ยิ้ม
ยิ้ม แม้จะยิ้มหลอกๆ มันช่วยให้เราผ่อนคลายมากขึ้น มันสร้างให้เกิดแรงสั่นสะเทือนที่เป็นบวก และทำให้สถานการณ์ราบรื่นขึ้น มันช่วยทั้งทางจิตใจ การยิ้มจะช่วยกระตุ้นคนอื่นๆในการที่จะมีมุมมองต่อเราเป็นกลางมากขึ้น

อ้างอิง:

Haters and Critics: How to Deal with People Judging You and Your Work

7 Effective Ways to Deal With Criticism

 

“Criticism is something you can easily avoid by saying nothing, doing nothing, and being nothing.” ~Aristotle

“การติชมนั้นเป็นบางอย่างที่คุณสามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการไม่พูดอะไร ไม่ทำอะไร และไม่เป็นอะไรสักอย่าง” ~Aristotle

คำวิจารณ์เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ แล้วเราจะจัดการกับคำวิจารณ์ยังไงมาดูกันค่ะ ว่าคำวิจารณ์มีประโยชน์ยังไงบ้าง ทำไมเราถึงต้องรับฟังคำวิจารณ์

ประโยชน์ของคำวิจารณ์

การเติบโตทางบุคคล

1. การมองเห็นความจริงในคำติชมนั้นอาจจะทำให้เราเจอเรื่องขำขัน มันไม่ง่ายที่จะมองข้อผิดพลาดของตัวเองอย่างตรงไปตรงมาและยอมรับข้อผิดพลาดว่าเรานั้นวาดผิดตรงไหน วาดเบี้ยวตรงไหน หรือมีข้อเสียอย่างไร

2. การเรียนรู้จากคำติชมทำให้คุณพัฒนา เกือบจะทุกคำติชมนั้นให้เครื่องมือที่สามารถสร้างอนาคตอย่างมีประสิทธิภาพ

3.คำติชมเปิดมุมมองให้คุณเห็นมุมมองใหม่ๆและไอเดียที่คุณอาจจะคิดไม่ถึง เมื่อไรถึงบางคนท้าทายคุณ พวกเขาทำให้คุณคิด

4. การติชมของคุณให้โอกาสคุณในการฝึกฟัง นี่หมายความว่าคุณปฏิเสธการอยากที่จะวิเคราะห์ในหัวคุณ และพิจารณาในสิ่งที่คนอื่นๆพูดถึงคุณจริงๆ

5.คุณได้โอกาสในการฝึกการให้อภัย เมื่อคุณเจอกับคำติที่รุนแรง เราส่วนใหญ่มีความเครียด สับสน ก็คือ คำติส่วนมากนั้น อาจจะทำให้คุณไปผิดทางได้ ที่อาจจะทำให้เราออกนอกลู่นอกทางที่เราควรจะไปโดยไม่จงใจ

ข้อดีด้านอารมณ์

6.มันช่วยให้เรานั่งด้วยความรู้สึกไม่ผ่อนคลายกับอารมณ์เบื้องต้นที่เกิดขึ้นมา แทนที่จะลงมือกระทำหรือโต้ตอบในทันทีทันใด บ่อยครั้งเราอยากจะทำบางสิ่งด้วยความรู้สึกของเรา ทั่วๆไปไม่ใช่ไอเดียที่ดี

7. การติชมช่วยให้คุณมีโอกาสที่จะสร้างทักษะในการแก้ไขปัญหา ที่มันไม่ง่ายเลยเมื่อคุณรู้สึกอ่อนไหว,ติตัวเอง หรือไม่ก็รำคาญคำติคนอื่น

8. การรับฟังคำติชมนั้นโดนตรงจุดที่อ่อนไหวที่ช่วยให้คุณได้เห็นในส่วนที่ไม่เคยเห็น เช่น บางทีคุณอาจจะอ่อนไหวกับเรื่องอนาโตมี่เพราะคุณรู้สึกว่าคุณไม่เก่งอนาโตมี่เลยเป็นต้น มันเป็นเพราะคุณนั้นยึดติดกับสิ่งที่เรียกว่าอีโก้ ที่คุณอาจจะต้องลองปล่อยวางดู

9.การแปลคำตอบรับ คำติชมของใครสักคนนั้นเป็นโอกาสที่ดีสำหรับการคิดที่มีเหตุผล ในบางครั้ง ทั้งๆที่เป็นโทนลบก็ตามการติชมก็ยังเป็นประโยชน์อยู่ดี

10. การติชมนั้นทำให้คุณสงสัยเกี่ยวกับสัญชาติญาณและความรู้สึกของคุณเช่น การสรรเสริญเป็นเรื่องดี คำติชมเป็นเรื่องแย่ ถ้าเราสร้างเงื่อนไขใหม่ให้เราในการที่จะมองสิ่งต่างๆเป็นขาวหรือดำน้อยลง ทุกอย่างล้วนเป็นสีเทาๆ ก็ไม่มีขีดจำกัดที่เราสามารถจะไปได้เลยทีเดียว

ปรับปรุงความสัมพันธ์

11.การติชมนั้นให้โอกาสเราในการเลือกสันติมากกว่าความขัดแย้ง เมื่อติชม สัญชาติญาณของเราก็คือการสู้ การสร้างดราม่าที่ไม่จำเป็น คนทั่วๆไปรอบตัวเราเขาต้องการช่วยเหลือเรา ไม่ใช่ตัดสินเรา

12. การถูกติชมนั้นทำให้คุณรู้สึกว่าตัวเองต้องถูกเสมอน้อยลง ไม่มีอะไรที่ใกล้กับการปิดใจที่เปิดไว้เท่ากับอีโก้ ที่แย่สำหรับการเจริญเติบโตของคุณและทำลายความสัมพันธ์ที่ดี

13. การติชมของคุณให้โอกาสในการที่คุณจะท้าทายแนวโน้มในความพึงพอใจของผู้คน ความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นบนความต้องการการยอมรับอาจจะทำให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องเหนื่อยล้า มันจึงเป็นการปลดปล่อยเพื่อให้ผู้คนคิดอะไรก็ตามที่เขาต้องการ เขาก็จะทำมันไม่ว่าจะยังไง

14.การติชมนั้นให้โอกาสที่จะสอนผู้คนว่าควรจะปฏิบัติต่อคุณยังไง ถ้าใครติชมคุณแย่ๆ คุณอาจจะใช้โอกาสนี้ในการบอกเขา เช่น ติคุณว่า ลอกงาน XXXX มา ถ้าคุณไม่ได้ลอกจริงๆคุณก็อาจจะบอกว่า “ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของคุณนะคะ ลองเปรียบเทียบภาพอีกทีค่ะ จะรู้ว่าวาดไม่เหมือนกันเลย บางภาพก็บังเอิญเฉยๆ เราไม่ได้ชอบคนๆนี้เป็นพิเศษ”

15. คำติชมนั้นสอนคุณไม่ให้คุณยี่หระกับสิ่งเล็กน้อย ในมุมมองใหญ่ๆ มันไม่สำคัญว่าคนอื่นจะว่าคุณวาดห่วย ถ้าคุณพึงพอใจในฝีมือตัวเอง

ประสิทธิภาพทางเวลา

16. เวลาที่คุณใช้ไปกับสิ่งที่คนอื่นพูดเท่าไร คุณก็เหลือเวลาน้อยที่จะทำบางอย่างเท่านั้น

17.ถ้าคุณปรับปรุงวิธีการที่คุณทำหลังจากรับคำติชมแล้ว มันจะช่วยให้ประหยัดเวลาและพลังงานในอนาคต เมื่อคุณคิดถึงมุมมองนั้น คำติชมก็เป็นการประหยัดเวลาอย่างหนึ่ง แล้วจะไม่ให้ซึ้งได้ไง

18. การสร้างความสามารถในการปลดปล่อยความรู้สึกของคุณและความคิดเกี่ยวกับคำติชมสามารถช่วยให้คุณปล่อยวางในหลายๆส่วนของชีวิต การปล่อยวางความกังวล,ความรู้สึกผิด,ความเครียด,ความกลัว,และแม้แต่ความรู้สึกในแง่บวกช่วยฝังรากให้คุณอยู่กับปัจจุบัน สตินั้นเป็นสิ่งที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด

19. การติชมทำให้พื้นที่ส่วนตัวนั้นแข็งแกร่งขึ้น การใช้เวลาสิบนาทีในการประมวลอารมณ์ของคุณ อาจจะเป็นการเขียนไดอารี่ สามารถทำให้คุณตอบโต้ได้ดีขึ้น และการตอบโต้ดีแต่ครั้งแรกนั้นสามารถหยุดความคิดเห็นติชมที่จะมายึดวันดีๆคุณทั้งวัน

20. ในบางกรณี การติชมสอนคุณให้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้คน ถ้าเขาเป็บลบ การรู้เช่นนี้ทำให้คุณประหยัดเวลาและไม่ต้องเครียดในอนาคต

ความมั่นใจ

21. การเรียนรู้ที่จะรับคำติชมผิดๆ คำติชมที่ไม่ได้ก่อให้เกิดการสร้างสรรค์ใดๆ การที่คุณไม่สูญเสียความเชื่อมั้นในตัวเองเป็นเรื่องใหญ่มากถ้าคุณต้องการที่จะทำบางอย่างในชีวิต ยิ่งงานคุณดึงดูดความสนใจคนมากเท่าไร คำติชมที่คุณจะได้รับยิ่งมากเท่านั้น

เมื่อบางคนติคุณ มันส่องแสงไปยังความรู้สึกไม่ปลอดภัยของคุณ เช่น ถ้าคุณคิดว่าคุณวาดได้แย่จริงๆ คุณก็ควรจะยอมรับในสาเหตุ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นและคุณสามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้บ้าง

23. พยายามเรียนรู้ที่จะก้าวไปข้างหน้าหลังจากเผชิญคำติชม ถึงแม้ว่าคุณอาจจะรู้สึกไม่มั่นใจ พยายามระลึกว่าต้องไม่มีความคิดเห็นใดๆก็ตามที่จะหยุดคุณสู่การก้าวสู่ความฝัน มันเหมือนกับการแยกข้าวออกจากเปลือก เก็บสิ่งที่มีประโยชน์ ทิ้งที่เหลือ และก้าวไปข้างหน้า

24. เมื่อใครก็ตามติชมคุณแรงมาก คุณมีโอกาสในการที่จะตรวจตราการพูดกับความคิดในใจของคุณ การค้นคว้าชี้ให้เห็นว่า 80% ของความคิดเราเป็นแง่ลบ ใช้โอกาสนี้ในการตรวจสอบและเปลี่ยนระบบความคิดของคุณคุณจะได้ไม่เหนื่อยและทำร้ายตัวเอง

25.การรับคำติชมนั้นทำให้คุณนึกได้ว่ามันโอเคที่คุณจะมีข้อผิดพลาด การไม่สมบูรณ์นั้นเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นมนุษย์ ถ้าคุณสามารถยอมรับความอ่อนแอและพยายามแก้ไขมันโดยไม่รู้สึกแย่ คุณก็จะมีความสุข มีสันติในใจ ความสนุกสนานและความสำเร็จมากกว่านี้

เราทุกคนสมบูรณ์ทั้งๆที่ไม่สมบูรณ์ และคนอื่นๆก็สามารถสังเกตเห็นเมื่อเวลาผ่านไป เราอาจจะเห็นมันในตัวเราแต่ละคน อย่างไรก็ตามการยอมรับนั้นเป็นภาระทางจิตที่หนักทีเดียว

อ้างอิง

http://tinybuddha.com/blog/how-to-deal-with-criticism-well-25-reasons-to-embrace-it/

underdog คือมวยรองบ่อนค่ะ เราไม่ใช่คนเรียนเก่ง
บ้านไม่รวย ไม่มีเส้นสายใดๆ และเราเคยวาดรูปไม่เก่งมาก่อน
เราก็สามารถไปทำงานในต่างประเทศได้ และได้ลงแม็กกาซีนต่างประเทศ
ถามว่าทำได้ยังไง ก็ต้องบอกว่ามีเคล็ดลับดังต่อไปนี้ค่ะ [Read more…] about วิธีประสบความสำเร็จในการวาดรูปได้สไตล์ ‘underdog’

ก้าวที่สอง : ยื่นวีซ่าหรรษา ณ นานา

 

“เอกสารไม่ครบค่ะ กลับไปเตรียมมาใหม่นะคะ”
“……………………..”
สิ้นเสียงพนักงาน สมองภีส์มประหนึ่งถูกทำลายทิ้ง ฉันต้องกลับไปใหม่เหรอออออ

 

คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ
เราไปเกิน 15 วัน เลยต้องไปทำเรื่องยื่นขอวีซ่า จากการคุยกับคนญี่ปุ่นที่เจอบนBTS (ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เจอปุ๊บคุยยาวเฉย…) เพื่อน และคนอื่น ๆ มากมายเขาก็บอก ขอวีซ่าไม่ยากหรอกแกถ้าเอกสารครบบบบ ไอ้เราก็ เอกสารจากมหาวิทยาลัยที่ญี่ปุ่นก็มี กำหนดการเดินทางก็มี ใบบุคกิ้งเครื่องบินก็มี รอดน่า!
ตัดภาพไปบรรทัดแรก…
เอกสารไม่ครบ…จุดนั้นคือเซ็งตัวเองมาก แค่นี้ยังไม่รอดไปอยู่นู่นจะรอดได้ไงวะ เซ็ง ๆ ๆ ๆ ๆ โอ้ย นังโง่ มาตั้งไกลถึงนานาเพื่อมารับรู้ว่าเอกสารขาด เวรเอ๊ยยย
เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนเหล่าผู้จะไปยื่นขอวีซ่าญี่ปุ่นทุกท่าน กรุณาตรวจสอบสิ่งต่อไปนี้ว่ามีครบใช่หรือไม่ก่อนจะไปยื่นขอวีซ่า จะได้ไม่หัวเสียทั้งที่โง่เองแบบเรา ฮือ

 

1. หนังสือเดินทาง(ในวันยื่นขอวีซ่ามีหน้าว่างที่ไม่มีตราประทับมากกว่า 2 หน้าขึ้นไป หากมีหนังสือเดินทางเล่มเก่า กรุณานำมาแสดงด้วย)

2. ใบคำร้องขอวีซ่า (ท่านสามารถพิมพ์มาจากโฮมเพจของสถานทูตญี่ปุ่นประจำประเทศไทย หรือรับได้ที่ศูนย์ JVAC)

3. รูปถ่าย (ขนาด 2 x 2 นิ้ว สีหรือขาวดำ ที่มีพื้นหลังเป็นสีอ่อน ไม่มีลวดลาย ไม่มีการแต่งภาพถ่าย จะต้องเป็นรูปถ่ายที่ชัดเจน และถ่ายมาไม่เกิน 6 เดือน พร้อมติดรูปถ่ายลงในใบคำร้อง) 1ใบ

4. แบบสอบถามเพื่อการยื่นขอวีซ่า (กรุณากรอกโดยเลือกตามวัตถุประสงต์ในการเดินทาง และลงลายเซ็นตามหนังสือเดินทาง) 1 ชุด

5. ทะเบียนบ้าน ฉบับจริงและสำเนา 1 ชุด

6.
1. ในกรณีที่ผู้ยื่นเป็นพนักงาน หรือข้าราชการ ให้แสดงหนังสือรับรองการทำงานจากหน่วยงานที่สังกัด (ให้ระบุตำแหน่ง วันเริ่มทำงาน อัตราเงินเดือน และระยะเวลาวันลาพักร้อน)

2. ในกรณีที่ประกอบธุรกิจส่วนตัว ให้แสดงหนังสือรับรองการจดทะเบียนบริษัท หรือทะเบียนการค้าจากกระทรวงพาณิชย์

3. ในกรณีนักเรียนนักศึกษาที่มีอายุตั้งแต่ 16 ปีขึ้นไป ให้แสดงหนังสือรับรองสถานภาพการเป็นนักเรียนนักศึกษา และหนังสือรับรองการทำงาน หรือหนังสือรับรองการจดทะเบียนบริษัท หรือทะเบียนการค้าของผู้อุปการะ

4. ในกรณีผู้อยู่ภายใต้อุปการะเลี้ยงดู เช่น แม่บ้านที่ไม่ได้ทำงาน ให้แสดงหนังสือรับรองการทำงาน หรือหนังสือรับรองจดทะเบียนบริษัท หรือทะเบียนการค้าของผู้อุปการะ(เอกสารทุกอย่างจะต้องออกไม่เกิน 3 เดือน ในกรณีที่ผู้ยื่นไม่มีอาชีพ หรือประกอบอาชีพที่ไม่สามารถแสดงหนังสือรับรองการทำงาน หรือหนังสือรับรองการจดทะเบียนบริษัท หรือทะเบียนการค้าได้ กรุณาทำหนังสืออธิบายอาชีพและรายได้ โดยละเอียด) ฉบับจริง 1 ชุด
7. ผู้ที่เดินทางเป็นครั้งแรก หากเคยเปลี่ยนชื่อตัว-สกุล หรือผู้ที่ได้เปลี่ยนชื่อตัว-สกุลหลังจากเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นครั้งที่แล้ว ให้เตรียมเอกสารแสดงการเปลี่ยนชื่อตัว-สกุล เช่น ใบเปลี่ยนชื่อตัว-สกุล ใบสำคัญการสมรส ใบสำคัญการหย่าฉบับจริงและสำเนา 1 ชุด

8. สมุดบัญชีเงินฝากธนาคาร(ของผู้ยื่นคำร้อง หรือผู้อุปการะ) ฉบับจริงและสำเนา(ทุกหน้า)1 ชุด
(ใช้สำหรับยื่นในกรณีที่ผู้ยื่นเป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการเดินทางด้วยตัวเอง ยกเว้นสำหรับผู้ยื่นที่เป็นข้าราชการ หรือพนักงานบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ หรือพนักงานรัฐวิสาหกิจ หรือมหาวิทยาลัย เป็นต้น ซึ่งมีอัตราเงินเดือนตั้งแต่ 2 หมื่นบาทขึ้นไป และสามารถตรวจสอบได้จากหนังสือรับรองการทำงาน ไม่ต้องยื่นสมุดบัญชีธนาคาร ทั้งนี้รวมถึงการยื่นสำหรับครอบครัวในความอุปการะของบุคคลดังกล่าวด้วย)

9. เอกสารอ้างอิงอื่นๆ (เอกสารดังต่อไปนี้จะเลือกยื่น หรือไม่ก็ได้ แต่อาจจะมีการเรียกขอเพิ่มเติมได้)
o (1) หนังสือแสดงเหตุผลในการเชิญ
o (2) หนังสือค้ำประกัน
o (3) กำหนดการเดินทาง
เอกสารเหล่านี้ไม่มีการกำหนดรูปแบบ แต่สามารถดูได้จากลิงค์ไฟล์ PDF ซึ่งจะมีตัวอย่างของเอกสาร ที่สามารถดาวน์โหลดมาใช้ได้
10. บุคคลที่สามารถให้มีตัวแทนมาดำเนินการยื่นวีซ่าได้นั้น กรุณาตรวจสอบรายละเอียดคุณสมบัติดังต่อไปนี้ (http://www.th.emb-japan.go.jp/th/consular/general.htm) กรณีที่ให้ตัวแทนมาดำเนินการยื่นวีซ่าแทนนั้น ผู้ยื่นจะต้องเขียน หนังสือมอบอำนาจด้วยตนเอง

ข้อมูลจาก : http://www.th.emb-japan.go.jp/th/consular/visa1.htm <- แนะนำว่าโหลดเอกสารที่มีในเว็บแล้วกรอกไปจากบ้านเลยจะสะดวกกว่ามาก อนึ่งแนะนำอีกว่าให้กรอกเป็นตัวภาษาอังกฤษพิมพ์ใหญ่ล้วน

 

เน้นย้ำนะคะว่า ทะเบียนบ้านและบัญชีธนาคาร ต้องนำไปทั้งฉบับจริงและสำเนา

เวลาเซ็นทุกอย่างไม่ว่าจะสำเนาหรืออะไรก็ตามที่เรา ต้องเซ็นเหมือนในพาสปอร์ต ไม่เช่นนั้นอาจจะออกนอกประเทศไม่ได้
และจากข้อที่ 6 ใหญ่ ข้อ 3 ย่อย คือ…ถ้าใครไปเรียนแบบเราและมีผู้อุปการะค่าใช้จ่ายทำงานเอกชนก็ต้องขอให้บริษัทช่วยออกหนังสือรับรองการทำงานด้วยว่า ผู้อุปการะเราทำอาชีพอะไรเงินเดือนเท่าไหร่ ประมาณนี้ หรือถ้าทำการค้าแต่ไม่ได้จดทะเบียนก็เช่นกัน ต้องเขียนอธิบายว่าทำงานอะไร รายได้โดยประมาณเท่าไหร่ ทำงานอย่างไร บลา ๆ ๆ

หรือถ้าผู้อุปการะค่าใช้จ่ายใครทำงานราชการก็ง่ายหน่อย (แต่อาจจะได้ช้าหน่อยตามความสะดวกและเวลาว่างของหัวหน้าของผู้อุปการะเรา…) ก็ขอหนังสือรับรองการทำงานจากหน่วยงานที่ทำอยู่โลด
ถามว่าเราขาดเอกสารอะไรน่ะหรือ…รูปต้นเอนทรี่ที่โดนไฮไลท์ไว้ไง…ช่าย ข้อที่ 6 ใหญ่ 3 ย่อย นั่นแหละ ดันเอาไปแค่ใบเสร็จเงินเดือน โอเคค่ะ โง่ค่ะดีออก ไปค่ะ ไปขอเอกสารจากผู้อุปการะมาเดี๋ยวนี้! วิ่งสิวิ่ง!

อย่าลืม เตรียมเงินค่าทำวีซ่าไปนะคะ ในกรณีที่ไปยื่นวีซ่าที่ศูนย์นานาจะสามารถตรวจเช็คค่าทำวีซ่าได้จากเว็บไซต์นี้ค่ะ http://www.jp-vfsglobal-th.com/thai/
เผื่อใครลง BTS นานา แล้วหาทางไปยื่นวีซ่าต่อไม่เจอ ไปตามนี้เลยค่ะ www.jp-vfsglobal-th.com/thai/pdf/travel_020814.pdf

 

ปิ๊ง
เวลาผ่านไป หลังจากได้หนังสือรับรองการทำงานของผู้อุปการะ(ผู้ปกครองนั่นแหละจะพิมพ์ให้ยาวทำไม โว้ะ) เรียบร้อยแล้ว เราก็ไปยื่นวีซ่าและผ่านฉลุย เย้
ระหว่างรอวีซ่าเสร็จ เราทั้ง 4 ชีวิตก็จองโรงแรมของวันที่เหลือหลังจบคอร์สเรียน ปรึกษาเรื่องซิมเนต ไวไฟ การเดินทางท่องเที่ยว ของที่จะพกไปญี่ปุ่น(ที่สำคัญคือหัวปลั๊กแปลงและมาม่า) ตอนนั่งคุยยังแอบน้ำตารื้นอยู่ในใจ(เวอร์) ไม่นึกมาก่อนว่าจะได้ไปอะไรแบบนี้ …ปรึกษากันไม่ทันไรก็ถูกงานรับน้องรั้งตัวพวกเราให้ห่างจากการวางแผนไปญี่ปุ่นสักพัก ดีที่หลัก ๆ เตรียมพร้อมแล้ว (ส่วนมากเพื่อนเตรียมพร้อม นี่ไร้ประโยชน์มากค่ะ…)
ตัดภาพมาปัจจุบัน จะเดินทางอยู่แล้วยังไม่ได้แลกเงิน ไม่จัดกระเป๋า ทำดีที่สุดคือทำวีซ่ากับซื้อยาประจำตัวแล้ว …แน่นอน หากไม่คิดถึงตัวเองฟ้าดินย่อมลงโทษ ก็คิดอยู่แล้วแหละว่า ผลของ Brexit ออกมาเนี่ยค่าเงินเยนต้องแข็งขึ้นแน่นอน…แต่แล้วก็ยังไม่ได้แลก จนตอนนี้ค่าเงินเยนพุ่งไป 100 เยน 35 บาท ตู้หูววว โอ้พระพุทธธธ ที่ปีก่อนฉันไปค่าเงินมันยัง 100 เยน 27 บาท นั่นคือความฝันเหรออออ แต่เราทำอะไรไม่ได้ไง เงินอยู่กับผู้อุปการะ เขายังไม่แลกให้ เราก็ได้แต่บอกว่า แลกให้หน่อยเถ๊อะ ก่อนจะแพงกว่านี้ยยย ฮือออ

ป.ล. ที่พักที่ทางมหาวิทยาลัยที่ญี่ปุ่นจัดให้คล้าย ๆ หอพัก จากปากคำของคนญี่ปุ่นที่เจอกันและคุยบนBTS (เขาจะคิดไหมว่าเด็กไทยแปลก…) เขาบอกว่า “อืม ที่เธอไปพักน่ะค่อนข้างเก่านะแต่ก็ดี” ได้ยินคำว่าเก่าปุ๊บคิดอย่างเดียว จะมีผีไหมวะ…
ตอนหน้า เราจะพูดถึงการจัดกระเป๋ากัน ฮึบ

つづく〜