freetalk

หลายคนอาจจะไม่รู้ว่าการที่เราทำ digital product นั้นการค้นคว้าตลาดหรือ market Research เป็นเรื่องสำคัญมากๆเพราะว่าเราจะได้ไม่ต้องเหวี่ยงแหลงไปในทะเลอันกว้างใหญ่ลองนึกดูนะคะว่าคุณเป็นคนจับปลาคุณจะเหวี่ยงแหลงไปในทะเลกว้างๆคุณก็ต้องดูก่อนว่าตรงนั้นมีปลาหรือเปล่าถ้าตรงนั้นมันไม่มีปลาคุณใช้เครื่องมืออะไรจะจับมันก็จับไม่ได้อยู่แล้ว แต่ถ้าคุณรู้ว่าตรงนั้นมีปลาคุณก็ต้องรู้อีกว่าตรงนั้นมีปลาอะไรตัวใหญ่ขนาดไหนความหนาแน่นเท่าไหร่คุณจะได้รู้ว่าคุณจะใช้เครื่องมืออะไรในการจับปลาเหล่านั้นเหมือนกันกับการทำมาหากินนั่นแหละค่ะ ก็คือเราต้องเข้าใจกลุ่มลูกค้าอย่างชัดเจนว่าลูกค้าเขาต้องการอะไรแล้วเราเอาอะไรไปนำเสนอขายให้เขาสิ่งที่เราเสนอขายให้เขาตรงกับกลุ่มเป้าหมายหรือไม่เขาเอาไปใช้ทำอะไรเรื่องพวกนี้เราต้องรู้ก่อนอย่างแน่ชัด แต่สิ่งที่หลายๆคนทำก็คือพยายามทำตามใจตัวเองอย่างเดียวโดยที่ไม่รู้ว่าตลาดต้องการอะไรส่งผลให้งานขายไม่ได้แล้วก็คิดว่าตัวเองไม่เก่งแล้วก็เลิกทำในที่สุดอันนั้นเป็นปัญหาสำคัญเลยที่เกิดขึ้น ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันในเมื่อก่อนนี้ว่าทำไมสิ่งเหล่านี้มันทำได้ง่ายแต่ว่าทำไมคนยังต้องซื้อกันอยู่เพราะว่าเวลามันสำคัญไงคะ คือจริงๆหลายๆคนเขาอาจจะทำได้ก็ได้แต่ว่าบางทีเขาอาจจะอยากประหยัดเวลาเพื่อไปทำอย่างอื่นนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้สินค้าดิจิตอลเหล่านี้ขายได้ไม่ว่าจะเป็นหัวแปรง clipart หรืออื่นๆ เพราะฉะนั้นการที่จับตลาด Digital product เราต้องตัดทัศนคติ บางส่วนออกไปบางอย่างนั่นก็คือสิ่งที่ทำได้ยากไม่จำเป็นต้องขายได้ดีเสมอไปและสิ่งที่ทำได้ง่ายก็ไม่ได้หมายความว่ามันกากและขายไม่ได้ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับลูกค้าล้วนๆเลยว่าเขาต้องการใช้อะไรแบบไหน และเราเข้าใจหรือไม่ว่าเขาต้องการอะไร และนำไปใช้อย่างไร เราอาจจะต้องสมมุติ Persona หรือลักษณะของลูกค้าที่เราต้องการขึ้นมาเลยด้วยซ้ำว่าเราต้องการลูกค้าแบบไหนอย่างไร เวลาที่เราทำงานเราจะได้รู้ว่าเราอยู่จุดไหนของการทำ [...]

A:imagine , You can have occasion to meet that person but it may be your other ordinary day,nothing special ,nothing could possibly hurt.B:Clever! ‘Mei’ ปีหน้าจะทำอะไร? [...]

มีเรื่องที่จะพูดถึงภาพเก่านิด จุดแข็งจากที่ถามหลายคนที่เห็นตรงกัน กลับไม่ใช่เส้นแต่เป็น composition หรือองค์ประกอบ กับ สี มันเป็นเรื่องที่เรามั่นใจสองเรื่องเลยคือถ้าสู้ด้วยสองเรื่องนี้เนี่ยเต็มที่แน่นอนเพราะรู้สึกว่าชอบเป็นพิเศษ รวมไปถึงเราเรียนเรื่ององค์ประกอบกับอาจารย์หลายหลายท่านเช่นมาร์คอส ชิน ทำให้มันมีสิ่งที่มองไม่เห็นที่เรายังไม่ปล่อยออกมาเยอะมากถ้าเราทำงานเต็มที่ตอนนี้แน่นอนมันอาจจะดีกว่าอดีตได้ ข้อเสียคือยังไม่มีรูปปล่อยเต็ม ส่วนสีนี่อย่างที่เราบอกหลายหลายคนว่าสมัยก่อนเราลงสีเน่ามากมีหลักฐานอยู่เป็นเพื่อนเราเนี่ยแหละที่เคยบอกไปแล้วก็คือปอเคเคเค้าเห็นตั้งแต่สมัยเรายังลงสีเน่าอยู่ เราพัฒนาเซนส์เรื่องสีมาเรื่อยเรื่อย ส่วนที่เราต้องฝึกคือ Figured กะ กลับมาฝึกเพอร์สเปคทีฟและ ฝึกขึ้นโครง ฉากจากโปรแกรมสามมิติ วาดคนวาดบรรยากาศและฝึกเล่าเรื่องมากขึ้นให้ได้มากกว่านี้ไม่ว่าจะเป็นมุมกล้องแสงสีหรืออื่นคงต้องฝึกฝึกศึกษากันอีกยาว ซึ่งแผนตอนนี้ก็คือว่าจะไปลงschoolism อีกรอบไปลง อีกอย่างคือรูปที่เราคิดว่าเราปล่อยทักษะสุดจริงๆตอนนั้นคือรูปนี้แต่รูปนี้กลับทำไม่เสร็จ คือรูปนี้มีที่มามาจากที่เราศึกษางานเขียนจีนเยอะมากภาพเขียนจีนโบราณหลายหลายชิ้นเราศึกษาองค์ประกอบอย่างลึกซึ้งมากสังเกตสุดสุดว่าทำไมภาพมันถึงดูดี [...]

ตั้งแต่ปีใหม่เป็นต้นไปเลิกรับ นักเรียนตัวต่อตัว ถาวรแล้วจริงๆนะคะถ้าใครอยากเรียนเรียนออนไลน์ทั้งหมดมีทั้งออนไลน์สดและออนไลน์อัด เอาเวลาไปทำงาน art ขายต่างประเทศค่ะ (ยกเว้นนักเรียนเก่าที่เรียนอยู่จะสอนต่อ) […]

สวัสดีค่ะสำหรับงาน comic avenue #6 นั้นเราก็จะไปออกบูธกับน้องสาวซึ่งสินค้าที่มีในงานจะมีมากกว่านี้เดี๋ยวจะอัพเดทในโพสต์นี้นะคะ สำหรับวันนี้ก็มาดูสินค้าที่จะเอาไปขายในงานแน่ๆก่อน สั่งจองสินค้า https://forms.gle/NRKsGD6nRKNUtG419 […]

มีความอยากได้สมุดสเก็ตที่เอาไว้สเก็ตอะไรก็ได้จริงๆโดยไม่ต้องกังวลว่ามันจะออกมาสวยหรือไม่ หรือดีหรือเปล่า ไม่อยากกังวลเรื่องคุณภาพการเสก็ตซ์ ที่ผ่านมาไม่ค่อยได้สเก็ตเลยไม่มีไอเดียในการสเก็ตคือทำเป็นภาพเลย ภาพมันก็เลยไม่ได้มีความคิดในรูปเท่าไหร่อาศัยการด้นสดเอาซะส่วนใหญ่ อีกอย่างคือเรามีสมุดสเก็ตที่เอาไว้สเก็ตอะไรก็ได้อยู่แล้วเล่มหนึ่งเป็นของมูจิซึ่ง 95 b ค่อนข้างเหมาะสมในราคานี้แล้วก็ไม่มีลายด้วยทำให้เราถูกใจมากๆ วันนี้เลยได้สมุดที่ค่อนข้างดีมากมาเล่มหนึ่งราว 300 ปกติใช้แคนสันแบบห่วง แต่เปิดดูในกระดาษแล้วปรากฏว่า Seikai กระดาษมันดีแฮะเลยกำลังสงสัยว่าเราจะเกร็งหรือไม่ในการวาดเพราะว่ากะว่าจะเอามาวาดอะไรแบบป่นปี้พอสมควร ติดใจนิดหน่อยตรงไม่ควรมีตัวอักษรเลยจะดีที่สุดปล่อยให้เป็นโล่ง Muji sketchbook สมุดสเก็ตเล่มนี้เป็นเล่มที่เราต้องไว้พกติดตัวตลอดเวลาเวลามีไอเดียอะไรก็จะเอามาสเก็ตไว้ก่อนเราเพิ่งทำแบบนี้เมื่อไม่กี่เดือนมานี้เองเพราะพบว่าตัวเองขาดการสเก็ตมานานมากแล้วพอเราทำทุกอย่างก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเราสเก็ตทุกอย่างลงไปในนี้ไม่ว่าจะเป็นการฝึกหรือว่าจะเป็นไอเดียภาพ โดยพอที่เราเห็นอะไรน่าสนใจแล้วติดตาเราจะวาดตามทันทีเพื่อให้วิชวลไลบรารี่ในหัวเยอะขึ้น มันเป็นสมุดเล่มเล็กที่ถ้าเทียบกับประโยชน์ที่ได้แล้วคุ้มค่า ถ้ามันหมดเราก็คงจะหามา เราค่อนข้างให้ความสำคัญกับเนื้อกระดาษจริงๆเรา มีสมุดมาเยอะมากแต่เราไม่ค่อยถนัดพวกสมุดที่เป็นสีขาวเท่าไหร่เราชอบกระดาษที่เป็นสีครีมเพราะมันทำงานง่ายกว่าเยอะ ที่ใส่ดินสอของมูจิ [...]

เราแบ่งแยกพัฒนาการออกเป็น 2 ส่วน นั่นคือตัวตนภายในกับตัวตนภายนอก สิ่งที่คนทั่วไปสังเกตเห็นมันคือตัวตนภายนอก ที่ต้องการให้คนอื่นเห็นไม่ว่าจะเป็นการวาดภาพสวยๆหรือว่าการสร้างงานศิลปะที่ดีๆงานเขียนและอื่นๆ แต่การเปลี่ยนแปลงตัวตนนั้นมันมีทั้งตัวตนภายในและตัวตนภายนอกที่ทำให้ทุกคนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงภายนอก การเปลี่ยนแปลงภายในจะทำให้คุณเปลี่ยนไปเป็นอีกคน นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงภายในยังสร้างให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายนอกได้อีกด้วยเพราะฉะนั้นการที่มีผลกระทบต่อจิตใจอย่างเรื่องหลายๆเรื่องที่มากระทบจิตใจมันทำให้ตัวตนภายในเปลี่ยน ซึ่งมันอาจจะเติบโตในด้านใดด้านหนึ่ง แต่มันยังไม่ส่งผลออกมายังตัวตนภายนอกก็มีนั่นก็คือเราพัฒนาไปเรื่อยๆทุกวันคนเราไม่มีวันเหมือนเดิมอยู่แล้ว เราจะคาดหวังในสิ่งเดิมๆจากตัวตนใหม่ๆของเราไม่ได้เพราะตัวตนภายในเราเปลี่ยนไปเรื่อยๆตัวตนภายนอกเราก็ยอมเปลี่ยนไปเรื่อยๆเช่นกัน แล้วจะทำยังไงให้งานพัฒนาไปเรื่อยๆไม่ดรอปลงเลย ก็จะบอกว่าถ้าชีวิตคุณราบรื่นไปเรื่อยๆคุณก็จะทำงานได้ดีออกมาเรื่อยๆถ้าไม่มีอะไรออกมากระทบจิตใจหรือทำให้คุณรู้สึกแย่แล้วตัวตนภายในเปลี่ยน คุณก็จะสร้างผลงานที่สุดยอดออกมาได้เรื่อยๆ แต่ว่าพอตัวตนภายในคุณเปลี่ยนจากการที่มีสิ่งต่างๆมากระทบจิตใจของคุณมันจะทำให้คุณเข้าถึงอารมณ์บางอย่างที่เรียกว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ซื้อหาที่ไหนไม่ได้และมันสามารถนำมาใส่ในงานของคุณได้ พอทำทำไปเหมือนจะไม่พัฒนาขึ้นแต่ว่ามันกลับกลายเป็นพลังแฝงหรือพลังงานศักย์ที่อยู่ภายในตัวของคุณรอวันปลดปล่อยออกมาคือถ้าคุณทำงานศิลปะอยู่ ในวันนี้ไม่มีทางเลยที่จะทำงานแบบตัวตนของคุณในสมัยก่อนได้โอเคมันอาจจะ Copy ได้ แต่ว่าเมื่อชีวิตของคุณเปลี่ยนไปงานของคุณก็ย่อมเปลี่ยนไปไม่มีทางที่มันจะเป็นเหมือนเดิมและก็อย่าไปคาดหวังว่ามันจะเป็นเหมือนเดิมด้วยตัวตนที่มองไม่เห็นของเราสร้างสิ่งที่มองเห็นขึ้นมานั่นก็คือตัวตนภายนอกตัวตนภายในเป็นสิ่งที่ค่อนข้างนามธรรมมากๆ เด็กกลุ่มนึงชอบพูดว่ากลัวจะเป็นแบบพี่มุ่ยจัง อันนี้เราก็เคยชี้แจงไปแล้วนะแต่จะพูดในแง่นี้อีกรอบนึงนั่นก็คือพี่ไม่เคยเสียใจเลยเพราะตัวตนภายในพี่เปลี่ยนไปเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้นแล้วก็ถึงแม้อดีตจะเจ็บปวดแต่มันก็เป็นแค่อดีตมันไม่มีอยู่จริงอีกแล้วในปัจจุบัน สิ่งที่อยู่กับเราก็คือตัวตนของเราตอนนี้เพราะฉะนั้นเรารักตัวตนของเราตอนนี้ดีกว่าไม่ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นมาไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นแบบใครเพราะถ้าชีวิตของคุณทำในสิ่งที่เหมือนเค้าบางทีผลลัพธ์อาจจะไม่เหมือนกันเพราะมันเป็นชีวิตของคนละคนกัน ส่วนตัวตนภายนอกเราก็พยายามพัฒนาอยู่ให้มันดีขึ้นเรื่อยๆไม่มีใครหรอกนะที่ถอยหลังลงคลองถึงแม้ว่าเห็นงานจะไม่พัฒนาขึ้นแต่นั่นมันเป็นพลังงานแฝง [...]

เราไม่พยายามทำงานให้ "เหมือนเดิม" หรือใกล้เคียงตัวตนเดิมเรานะ แต่ก็ไม่พยายามที่แปลกแยกจากตัวตนเดิมของเราเช่นกันเพราะมันก็มีรากอยู่ โอเคเราเข้าใจว่าเมื่อก่อนเราวาดและเพนท์เก่งมากอันนี้เรารู้ละ หลายๆคนก็บอกเช่นนั้น แต่เราพยายามผลักดันให้ไปด้านหน้า ที่มันไม่เหมือนเดิมอีก เพราะตัวตนเราเองเปลี่ยน มันเปลี่ยนไปทุกวัน อาจจะมีคนชอบหรือไม่ชอบ อีกอย่างเรายังไม่ได้สนยอดไลค์ตอนนี้ละ คือเราสนเรื่องพัฒนาการของตัวเองมากกว่า ว่าจะไปในทิศทางไหน และเราก็ไม่ได้เสียใจอีกแล้วที่ฝีมือมันไม่ได้เหมือนเดิม 100% อย่างที่บอกก็คือเรารู้สึกว่าเราเป็นคนใหม่และเรากำลังไป Direction ใหม่ มันมีอะไรมากมายที่เราต้องทำให้มันลงตัวมากขึ้น และช่วงนี้ก็เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านซึ่งเรากำลังกลับไปดีขึ้นแล้วอันนี้เรารู้สึกได้เลยจากหลายๆเรื่องเพราะฉะนั้นไม่มีอะไรจะต้องเสียดายหรือเสียใจไม่ว่าจะเป็นสไตล์เก่า เราเชื่อมั่นว่าถ้าเราตั้งใจทำและทำดีๆงานเราจะดีขึ้นแน่นอนมันอาจจะไม่เหมือนเดิมแต่มันจะดีขึ้นเพื่อนบอกว่าให้ใช้ของเดิมไปเลยก็คือใช้ความรู้เดิมในการที่จะเขียนภาพใหม่แต่ว่าให้ใช้เวลามากขึ้นในเวลาที่เรากำลังคิดว่าเราควรจะมีเป้าหมายอะไรบางอย่าง อาจจะเป็นการวาดเพื่อให้ชนะตัวตนเก่าของเรา ปิ๋ม Waewisa [...]

มีหลายคนมากๆที่ถามว่าทำไมเราถึงมีพลังเยอะมากในการทำงานก็คือวาดรูปไม่หยุด โดยที่อาการป่วยของเราแทบไม่มีผลต่อการทำงานของเราเลย ในช่วงหลัง อย่างแรกนะ อาจจะเป็นเรื่องที่ฝืนความรู้สึกแต่ตัดเงินออกไปจากสมการก่อนก็คือถ้าเราคิดว่าวาดรูปเพื่อให้ได้เงินจริงๆมันเป็นความคิดที่ไม่ได้ผิดแต่มันจะทำให้เวลาที่เราไม่มีเงินเข้ามาจากงานวาดเราก็จะไม่วาด และอีกอย่างก็คือถ้าคุณเอาเงินเป็นตัวตั้งก่อนโอกาสที่คุณจะได้โปรเจ็คดีดีมีน้อยนะคะเพราะคุณพยายามจะทำในสิ่งที่คนทั่วไปทำ ถ้าคุณคิดเหมือนคนอื่นคุณก็จะได้ผลลัพธ์เหมือนคนอื่น ถ้าคุณคิดเหมือนใคร คุณก็จะมีโอกาสได้รับผลลัพธ์เหมือนกับคนนั้น แล้วถ้าเราตัดเรื่องเงินออกไปจากสมการเราจะเอาเงินมาจากไหนในการดำเนินชีวิต? อย่างแรกต้องแยกงานเลี้ยงชีพกับงานเลี้ยงใจออกจากกัน หากคุณวาดเป็นอาชีพ คุณจะต้องทำในสิ่งที่โจทย์บอกคุณให้ทำไม่ใช่ไป improvisation ในงานนั้น แน่นอนว่าสไตล์ หรือ personal stamp สามารถใส่เข้าไปได้ แต่ต้องเข้าใจตลาดก่อน ว่าตลาดต้องการอะไร? โอกาสที่คุณจะได้รับงานดีดีนั่นก็คือคุณทำในสิ่งที่คนทั่วไปทำไม่ได้ สิ่งที่คุณทำได้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นคนเค้าจะมาจ้างคุณทำไม? [...]

ไบโพลาร์ ที่เคยเกิดเมเนีย 7รอบคือ สิ่งที่ดีที่สุด ที่เกิดขึ้น ในชีวิตเป็น ของขวัญ จากพระเจ้าที่ ประทาน ความสามารถวิธีคิด และพลัง ในการทำงาน ก่อนหน้าฟูมฟายเรื่องเสียเพื่อน(ที่สำคัญต่อชีวิตเราคนหนึ่ง)มาเป็นปีๆไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับเราทั้งเรื่องโรคประจำตัวและอื่นๆ แต่บอกได้เลยว่าเหตุการณ์นี้ทำให้เราเขียนภาพบางชนิดที่เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจนั่นก็คืออารมณ์เศร้าถึงขนาดอยากจะหายไปจากโลก มีความรู้สึกว่าสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปพร้อมพร้อมกัน เราได้เข้าถึงความเศร้านั้นแล้ว และสามารถนำประสบการณ์นั้นมาเขียนเป็นภาพได้ มันทำให้เราเข้าถึงอารมณ์นั้นแล้วทำให้งานของเรามีความรู้สึกมากขึ้นจากแต่ก่อนที่เราไม่เคยเข้าใจความเศร้าแบบนั้น อย่าถามเลยว่าทำไมคนคนหนึ่งถึงมีผลต่อเรามากขนาดนี้เพราะเราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน และหลังจากเหตุการณ์นั้นมาเราก็มีความสุขกับอะไรได้ง่ายขึ้นมาก แล้วบอกได้เลยว่าถ้าเพื่อนคนนั้นยังเป็นเพื่อนกับเราอยู่ในปัจจุบันนี้เราคงไม่มีความพยายามที่จะสื่อสารกับเขาอีกต่อไปและคงไม่ได้ทำโปรเจ็คอะไรมากมายที่เพื่อเพียงจะสื่อสารกับเพื่อนคนนี้คงไม่ได้คิดและทำอะไรต่างๆออกมาอีกเยอะแยะมากมาย ในปัจจุบันเราไม่ได้หวังว่าเพื่อนคนนั้นจะเป็นเพื่อนกับเราอีกแล้วเราปล่อยวางและปล่อยให้จักรวาลจัดสรรมาให้ไม่ว่าจะได้กลับมาเจอกันอีกหรือไม่แต่ถ้าไม่เจอก็เท่ากับว่าเราหมดกรรมกันแล้วเท่านั้นเอง เพื่อนชาวมาเลย์ของเราคิดจัง เค้าเป็นโรคซึมเศร้าเป็นโรค ADHD [...]

ชีคกี้ คำนี้แปลว่าทะลึ่งหรือว่าแปลว่าคนที่กล้าทำอะไรในแง่ที่คนอื่นคิดไม่ถึง เราเอามาตั้งชื่อคาแรคเตอร์ของเรา ช่วงนี้รู้สึกหน่วงหน่วงนะตามสถานภาพมีความรู้สึกว่าเหมือนเราเจอจุดที่ไม่ใช่จังหวะชีวิตของเรา เหมือนทุกอย่างมันยากแต่อาจจะเป็นเพราะเป็นตอนนี้ด้วย มีความรู้สึกเหมือนสิ่งที่ทำอยู่เหมือนกับเทน้ำลงทราย รู้สึกเหมือนต้องค้นหาตัวเองอีกรอบว่า เราอยากไปทางไหนกันแน่? พอทำอะไรได้หลายหลายอย่างก็สับสนอีกทำได้หลายแนวเกินไปก็สับสน ที่ผ่านมาก็หาเงินได้ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบแล้วพอจบมาก็ได้งานที่ชอบได้งานที่อยากทำมาตลอด ตั้งแต่ 23-26 ที่เจอหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต ต้องออกจากงานประจำเพราะป่วยต้องเข้าโรงพยาบาลอีกเจ็ดรอบแต่ละรอบก็น้ำหนักขึ้นเป็น 10 โล 20 โลต้องลดน้ำหนักจนท้อแท้ ผิดหวังกับความรักอย่างรุนแรงจนป่วยใจ มือสั่นจากยา วาดรูปให้ดีไม่ได้ โดนสังคมออนไลน์ด่าเรื่องวาดไม่เหมือนเดิม บางคนลามมาถึงเรื่องส่วนตัวของเรา แต่ระหว่างนั้นก็มีสิ่งดีดีเข้ามาสิ่งดีดีที่เกิดขึ้นกับเราอย่างเช่นเราอยากทำงานให้กับลูกค้านี้ก็ได้ทำลิสต์รายชื่อลูกค้าโตขึ้นอย่างรวดเร็วภายใน 13 [...]

แบรนด์ เกี่ยวไร ยอมรับนะวาดรูปเก่งและถึกสู้เด็กไม่ได้ละ ถึงต้องพยายามเอาดีไซน์+ความคิด+แบรนด์สู้แทนละ จะพัฒนาไปแนวนี้แทน เกี่ยวอะไรกะ แบรนด์ คือช่วงนี้ ศึกษาเกี่ยวกับ แบรนด์ เพิ่มเติมแล้วก็พบว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ดีมากๆเล่มนึงราคาก็ไม่ได้แพงมาก จับต้องได้เรามีkindleอยู่แล้วอันนี้ราคา 2.99 เหรียญก็คือราว 90 บาท เขาสอนว่า แบรนด์ ที่ดีคือ แบรนด์ที่ไม่ได้ทำให้ตัวเองเป็นตัวเอกแต่เป็นผู้ซื้อหรือผู้บริโภคต่างหากที่เป็นตัวเอกในเรื่องและมันก็ตรงกับสิ่งที่เราศึกษาผ่านการเขียนนิยายและอื่นๆอีกมากมายซึ่งตรงนี้มันนำมาใช้ได้หมดเลย โครงสร้างของการเขียนบทหรือการเขียนนิยายสามารถนำมาทำการเล่าเรื่องของแบรนด์ได้อย่างดีก็คือถ้าเรารู้วิธีในการเขียนเรื่องเขียนนิยายหรือโครงสร้างในการเล่าเรื่องเราก็จะสามารถนำสิ่งนั้นมาใช้ได้ในการสร้างแบรนด์เช่นกันต่างกันตรงที่ตัวเอกในเรื่องไม่ใช่เราแต่เราจะทำหน้าที่เป็นไกด์ให้กับตัวเอกหรือฮีโร่ของเรื่องซึ่งนั่นก็คือผู้ซื้อหรือผู้บริโภคของเรานั่นเอง และนิยายทุกเรื่องต่างเริ่มต้นเหมือนกันนั่นก็คือตัวเอกมีปัญหาอะไรซักอย่างที่เขาต้องแก้ไขหรือไม่ก็มีจุดมุ่งหมายอะไรซักอย่างที่จะทำในชีวิตแต่ว่าเค้าไม่รู้ว่าจะต้องแก้ไขหรือเริ่มยังไงก็เลยจะต้องมีไกด์หรือว่าเมนทอร์ที่จะช่วยเขาไปถึงจุดหมายได้และแก้ปัญหาต่างๆได้ในที่สุด บางคนอาจจะถามว่าแล้วอย่างนี้ตัวเอกทำไมไม่สามารถไปถึงจุดหมายได้ด้วยตัวเองหรือว่าแก้ไขปัญหาต่างๆได้เนื้อเรื่องได้ด้วยตัวเองก็เป็นเพราะว่าเขาไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตัวเองน่ะสิเลยต้องมีไกด์หรือว่าครูสอน ไกด์อันนี้มันจะมาในรูปแบบไหนก็ได้อาจจะเป็นเพื่อนอาจจะเป็นตัวละครตัวอื่นๆที่เข้ามาในชีวิตของตัวเอก แล้วก็จะมีตัวร้ายตัวร้ายที่โผล่มาเนี่ยมันอาจจะเป็นนามธรรมหรือรูปธรรมก็ได้อย่างเช่นความเกียจคร้านอาจจะเป็นตัวร้ายในเรื่องก็ได้ [...]

ที่คนเราไม่ได้ ลูกค้า วาดภาพฟรีแลนซ์ ที่เราอยากได้ ไม่ได้งานที่อยากได้ เพราะเรา ไปตั้งเป้าว่า vอให้ได้งาน ทำพอร์ตให้ได้งาน วาดภาพฟรีแลนซ์ 'อะไรก็ได้' งานอะไรก็ได้ ก็คืองานอะไรก็ได้ ไม่ใช่งานที่ใช่ ถ้าเราไม่ตั้งเป้าว่าลูกค้าในฝัน เราจะไม่มีวันได้ลูกค้าในฝันเลย เราไม่ได้ ได้ลูกค้าอย่าง Samsung ,Universal music มาโดยเรื่อง Uังเอิญ ลองคิดดูไหมว่า ทำไมคนอื่นทำแนว [...]

today I talk about freelance work. Sorry my Thai keyboard is out of order some alphabet and I'm very lazy to type with a voice [...]

แม่เราบอกว่า เวลาแม่เสีย อย่าร้องไห้นะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ เป็นสิ่งที่ได้ยินเสมอจากแม่ แม่กับพ่อ ไม่ได้จัดงานแต่งงานแต่ก็อยู่ด้วยกันมากว่า 50 ปี + และบังเอิญไปเจอวีดีโอหนึ่งมา ฉันไม่ต้องการดอกไม้เวลาฉันตายฉันไม่ต้องการให้ใคร ลงทุนบินมาหาฉันเวลาฉันตายฉันไม่ต้องการคำอุทิศ คำแสดงความเสียใจร่ำว่าฉันมีค่าต่อโลกนี้แค่ไหนและเสียดายแค่ไหนที่ฉันจากไปเวลาฉันตายไม่ต้องการน้ำตาเวลาฉันตายถ้าอยากจะทำอะไรให้ฉันอยากบอกอะไรกับฉันทำตอนฉัน "ยังอยู่" สิ จริง... เราหวังว่าถ้าเราตายงานศพของเราจะเป็นงานที่เรียบง่ายไม่มีน้ำตา ไม่มีคนเยอะๆมาร้องไห้ให้เรามีเฉพาะคนในครอบครัวพอแล้ว เหมือนกับงานแต่งงานถ้าเราโชคดี(หรือโชคร้าย)มีคู่จริงเราก็จะจัดแบบง่ายๆที่สุดมีเพื่อนสนิทไม่กี่คน คนในครอบครัวพอแล้ว ถ้าอยากใส่ชุดสวยๆ ถ่ายรูป จะใส่เมื่อไรจะสวยวันไหน ก็ทำได้ทั้งนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นวันแต่งงาน [...]