สิ่งที่เรียนรู้หลังจากไม่ได้ทำงานประจำมาสิบปี

อีกไม่กี่วันจะถึงวันเกิด ครบสามรอบ

เราได้เรียนรู้อะไรใน 35 ปีที่ผ่านมา

‘Let go=ปล่อย+วาง’

สำคัญกว่า move on เพราะถ้าเราไม่ปล่อย สัมภาระทางใจ เราไม่มีทาง move ได้ ดังนั้นเราเข้าใจความยากของการ move on และปล่อยวางดี มันเป็นความทรมานใจเหมือนเรากินอาหารสุดหรูมาครึ่งจานดันเจอหนอนในผักแล้วต้องตัดใจทิ้ง เราอาจจะเสียดายอาหาร เสียดายความอร่อย แต่ลองคิดดูในชีวิตคุณกี่ครั้งที่เจอหนอนในจานผัก แต่คุณเลือกที่จะกินต่อ

อ่าน let go ของ pat flynn นานมาแล้ว แล้วมาอ่านช่างแ*งของMark Manson พบว่าคำสองคำนี้ใกล้กันมาก เพียงแต่อยู่คนละ stage ในความคิดเรา let go คือเรียนรู้ที่จะปล่อยในขณะที่ใจเราอาจจะยังรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ช่างแ*งคือเกิดขึ้นแล้วและพยายามที่จะรับว่านั่นคือความผิดเราแต่เราทำดีที่สุดแล้วปล่อยมันไป

มนุษย์ทุกคนมีเห็ดป็อกในตัว เราสามารถเริ่มเกมนี้ได้ใหม่เสมอ ตราบที่ยังมีชีวิต เราต่างจากมาริโอตรงที่จำนวนเห็ดป็อกในชีวิตเราไม่มีจำกัดจนกว่าเราจะตาย แต่เรากลับเลือกทำผิดซ้ำๆโดยไม่เรียนรู้ที่จะปล่อยมันไป เราเหมือนมาริโอที่เลือกที่จะเดินตกท่อเรื่อยๆ ซ้ำๆ เรียนรู้เกมในด่านเดิมซ้ำๆไม่ไปด่านใหม่ เพราะเราไม่ยอม let go

บางครั้งถ้าอยากเริ่มใหม่ เราต้องเป็นคนเลือกที่จะกดปุ่มพาวเวอร์ ปิด แล้วรีสตาร์ทตัวเอง กำจัดไฟล์ขยะในชีวิตออกไป แล้วเลือก ที่จะเริ่มต้นด่านใหม่ของชีวิต ใช้เห็ดป็อกอันนั้น แล้วเริ่มต้นใหม่ ในวันที่ที่เราเป็นคนที่ดีกว่าเดิม เมื่อเราเป็นคนใหม่ โลกย่อมให้ประสบการณ์ใหม่ๆแก่เรา เสมือนอยากได้สมการที่เปลี่ยนไป หรือสิ่งที่เปลี่ยนไป ต้องเปลี่ยนที่ตัวแปร หรือสารตั้งต้น ซึ่งก็คือ ตัวเรา นั่นเอง

10 years anniversary

1.อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

2.ชีวิตนี้ไม่มีอะไรแน่นอน

3.no pain, no gain

4.อย่าคาดหวังอะไรกับลูกศิษย์นอกจากความสุขระหว่างเรียน

5.ใช้ชีวิตไปเถอะ เราเป็นแค่ส่วนเล็กๆของอะไรใหญ่ๆ เป็นเศษธุลีของจักรวาล ปัญหาเราเล็กน้อยจะตาย

6.เป็นตัวของตัวเอง

7.มีคนที่ต้องการเราอีกมาก

8.ชีวิตเหมือนหนังสติ๊กยิ่งตกแรงยิ่งเด้งขึ้นสูง

9.อย่าไปสนขี้ปากคนอื่นมาก

10.ปล่อยวาง ในบางครั้งก็ต้อง “ช่างแ*ง”

สิ่งที่เสียไประหว่างเดินทาง