Article: True Love and Overcoming Suffering Through Letting Go

 

Article: True Love and Overcoming Suffering Through Letting Go

Love is something that every human being desires, but often, love also brings suffering when we are disappointed by unfulfilled love. We may blame the other person for not loving us back, but in reality, it may be because we love ourselves more. We demand that they love us in return, own us, and confirm our relationship.

However, true love should be free from any conditions, as taught by the Buddha to love one another with compassion, wishing well for others without expecting anything in return, not with selfish love that wants to possess.

Nonetheless, it is natural for us to want to receive love in return, because according to human nature, we often want to own what we love. But whenever desire arises, it can always lead to suffering, because nothing in this world is permanent or truly ours, as taught by the concepts of impermanence (anicca) and non-self (anatta) in Buddhism.

Therefore, learning to let go of attachments, whether to self, possessions, or even love, is one way that can help us escape from suffering. When we realize that there are some things we cannot control, especially the thoughts and feelings of others, we should instead turn to controlling our own mind. This is in line with the concept of Locus of Control in psychology, which points out that focusing on controlling internal factors within oneself leads to greater happiness and success than trying to control external factors.

Ultimately, what we can and should do is strive to develop ourselves to the fullest, in terms of work, personality, and mind. When we accept our own limitations and adjust our thoughts and perspectives on love and life, we can then love others and ourselves in the way that we should. That is to love with a compassionate heart, free from selfishness, which will bring true and lasting happiness, even if that love is not always fulfilled.

บทความ: ความรักที่แท้จริงและการพ้นทุกข์ด้วยการปล่อยวาง

ความรักเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนปรารถนา แต่บ่อยครั้งที่ความรักก็นำมาซึ่งความทุกข์ เมื่อเราผิดหวังจากความรักที่ไม่สมหวัง เราอาจกล่าวโทษอีกฝ่ายว่าไม่รักเรา ทว่าแท้จริงแล้ว นั่นอาจเป็นเพราะเรารักตัวเองมากกว่า เราเรียกร้องให้เขารักตอบ เป็นเจ้าของ และรับรองความสัมพันธ์

ทั้งๆ ที่ความรักที่บริสุทธิ์นั้น ควรปราศจากเงื่อนไขใดๆ ดังที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้รักกันด้วยเมตตา ปรารถนาดีต่อกันโดยไม่หวังผลตอบแทน มิใช่ด้วยราคะอันเป็นความรักที่เห็นแก่ตัว อยากครอบครอง

อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องธรรมดาที่เราอยากได้รับความรักตอบกลับมา เพราะตามธรรมชาติของมนุษย์แล้ว เรามักอยากเป็นเจ้าของสิ่งที่รัก แต่เมื่อใดก็ตามที่มีความอยากเกิดขึ้น ย่อมทำให้เกิดความทุกข์ได้เสมอ เพราะไม่มีสิ่งใดถาวรหรือเป็นของเราจริงๆ ในโลกนี้ ดังคำสอนเรื่องความไม่เที่ยงแท้ (อนิจจัง) และความไม่มีตัวตน (อนัตตา) ในพระพุทธศาสนา

ดังนั้น การรู้จักปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่น ไม่ว่าจะเป็นตัวตน ความเป็นเจ้าของ หรือแม้แต่ความรัก จึงเป็นทางหนึ่งที่จะช่วยให้เราพ้นจากความทุกข์ได้ เมื่อเราตระหนักว่ามีบางสิ่งที่เราไม่อาจควบคุมได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่น เราจึงควรหันมาควบคุมจิตใจของเราเองแทน ดังแนวคิดเรื่อง Locus of Control ในจิตวิทยา ที่ชี้ให้เห็นว่า การมุ่งควบคุมปัจจัยภายในตนเอง จะนำไปสู่ความสุขและความสำเร็จได้ดีกว่าการพยายามควบคุมปัจจัยภายนอก

ในท้ายที่สุด สิ่งที่เราทำได้และควรทำ คือมุ่งพัฒนาตนเองให้ดีที่สุด ทั้งด้านการงาน บุคลิกภาพ และจิตใจ เมื่อเรายอมรับในข้อจำกัดของตน พร้อมทั้งปรับความคิดและมุมมองที่มีต่อความรักและชีวิต เราก็จะสามารถรักผู้อื่นและตนเองได้อย่างที่ควรจะเป็น นั่นคือการรักด้วยใจที่เปี่ยมเมตตา ไร้ความเห็นแก่ตัว ซึ่งจะนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริงและยั่งยืน แม้รักนั้นจะไม่สมหวังเสมอไปก็ตาม

文章:真爱与放下执着以超越痛苦

爱是每个人都渴望的,但当我们对爱失望时,爱也常常带来痛苦。我们可能会责怪对方不爱我们,但实际上,这可能是因为我们更爱自己。我们要求对方回报我们的爱,拥有我们,并确认我们的关系。

然而,真正的爱应该是没有任何条件的,正如佛陀所教导的,要以慈悲之心彼此相爱,毫无保留地祝福他人,而不是以自私的爱来占有。

尽管如此,我们渴望得到回报的爱是很自然的,因为根据人的本性,我们常常想拥有我们所爱的东西。但无论何时欲望产生,总是会导致痛苦,因为这个世界上没有什么是永恒的,也没有什么是真正属于我们的,正如佛教中无常(anicca)和无我(anatta)的概念所教导的那样。

因此,学会放下执着,无论是对自我、财产还是爱,都是帮助我们摆脱痛苦的一种方式。当我们意识到有些事情我们无法控制时,特别是他人的想法和感受,我们应该转而控制自己的内心。这与心理学中的控制点(Locus of Control)概念一致,它指出专注于控制自身内在因素比试图控制外部因素更能带来幸福和成功。

最终,我们能做且应该做的,就是努力使自己在工作、个性和心智方面得到最充分的发展。当我们接受自己的局限性,调整对爱情和生活的看法时,我们就能以应有的方式爱他人和自己。那就是以慈悲为怀的爱,不带自私,这将带来真正持久的幸福,即使这种爱并不总是能实现。